บทที่ 15 วิญญาณของกาญจนา

สาวใช้ก้มหน้าลงต่ำยิ่งกว่าเดิม เสียงแผ่วเบา

“ฉันมันซุ่มซ่ามอยู่แล้ว ท่านกับคุณหญิงก็ไม่ค่อยชอบฉันเท่าไหร่ อีกอย่าง ทำงานที่ไหนก็เหมือนกัน สำหรับฉันแล้วไม่ต่างกันหรอกค่ะ”

เมื่อเห็นว่าเธอพูดความคิดในใจออกมาอย่างไม่ปิดบัง

กาญจนากลับรู้สึกว่าเธอเป็นคนซื่อสัตย์ จึงเอ่ยถาม

“ในเมื่อเธออยากอยู่ต่อ ก็อยู่ต่อ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ